Door Ana Akkermann
Soms moeten we eerst alles opgeven en loslaten om onszelf te leren kennen.
Om dit statement kracht bij te zetten, zal ik een stukje van mijn verhaal vertellen.
Ik groeide op met de overtuiging dat je als meisje ooit gaat trouwen met je prins en dan leef je je nog lang en gelukkig. Vanaf jonge leeftijd voelde ik al aan dat het leven, zoals mij dat werd voorgespiegeld, niet klopte maar was ik te jong om mijn gevoelens te kunnen uiten. Uit angst voor afwijzing, schakelde ik deze gevoelens uit. Ik was immers emotioneel afhankelijk van de omgeving waarin ik opgroeide. De weerstand nam toe toen ik naar de middelbare school ging. Alles wat ik daar ‘moest’ leren, resoneerde totaal niet bij mij.
Ieder mens heeft de beschikking over de universele wijsheid maar wordt deze versluierd door angst en macht. Ongemerkt verloor ik mijn aangeboren zelfvertrouwen. De feedback op mijn houding was negatief dus ging ik aan mezelf twijfelen. Ieder mens wil immers zo graag horen dat hij of zij het goed doet. Dat begint al op de lagere school waar je een beloning krijgt wanneer je je best hebt gedaan.
Moeiteloos behaalde ik uiteindelijk op 16-jarige leeftijd mijn Mavo diploma. De leraar vroeg mij om door te gaan naar de Havo maar ik bedankte voor de eer. Ik vertelde hem dat ik op school niets meer zou leren. Buiten zou ik in alle vrijheid mijn levenslessen gaan leren.
De rebel was geboren. Ik maakte mij los van alles wat mij werd aangeleerd en besloot te gaan ervaren. Het leven was een feest vanuit de veilige haven bij mijn ouders maar nog steeds was ik afhankelijk. Uiteindelijk kwamen er botsingen omdat mijn leefstijl dwars tegen alles in ging van wat mijn ouders mij hadden geleerd.
Op 18-jarige leeftijd verliet ik de ouderlijke woning en trok ik in bij mijn eerste echte vriend. In ruil voor onderdak moest ik dit keer volgens zijn regels leven. Dit keer werd ik dus afhankelijk van zijn goedkeuring. Hij was alles behalve de prins op het witte paard. Hij kwam op mijn pad om mij te spiegelen. Hij was de eerste man waarbij ik moest leren op eigen benen te gaan staan. Ik kreeg al op jonge leeftijd een dochter en besloot haar acht jaar lang alleen op te voeden. Jaren later ben ik dankbaar voor de levenslessen die ik dankzij hem mocht leren. Destijds was het een harde leerschool.
Het moederschap gaf mij een enorme verantwoording die ik heel serieus nam. Ik kwam in een spagaat terecht. Ik wilde mijn kind graag in vrijheid opvoeden maar voelde ik de prikkende ogen van mijn ouders en familie. Men had weinig vertrouwen in mij. Tegen beter in, gaf ik het karmische stokje over aan mijn kind.
Na deze relatie kwamen er nog twee vaste relaties die niet bepaald succesvol en gelukkig waren. Faalangst en onzekerheid voerden de boventoon waardoor ik steeds verder van mijzelf werd verwijderd. Tussen deze relaties in, bloeide mijn ware ‘zijn’ altijd even op maar de emotionele afhankelijkheid kreeg wederom de overhand zodra ik een relatie kreeg. Dankzij deze afhankelijkheid trok ik dominante partners aan.
Gedurende mijn laatste relatie ontbrak het mij qua weelde aan niets. Ik had een zorgeloos maar leeg bestaan zonder uitdagingen. Ik leidde een braaf leven en deed ik mijn best te voldoen aan de verwachtingen van mijn partner. Plots ontdekte ik dat ik het leven leidde zoals ik in mijn jeugd ook had ervaren. Braaf uit angst voor afwijzing en bang om alles te verliezen. Zodra mijn ware aard even zichtbaar werd, werd dit meteen afgestraft met een silent treatment wat soms dagen kon duren. Mijn partner herhaalde het patroon van mijn vader die mij soms ook dagenlang zonder enige aanleiding negeerde en doodzweeg. Nu pas realiseerde ik mij dat ik altijd werd gestraft om wie ik werkelijk was.
Geleidelijk werd ik wakker. Dit leven wilde ik niet meer. De grootste dominante factoren zoals mijn ouders en mijn oudste broer waren inmiddels overleden. Dat voelde als een bevrijding. De conclusie was angstig want ik had niets voor mezelf opgebouwd. Ik had geen carrière en mijn kinderen hadden zich inmiddels ook van mij afgekeerd. Loskomen van deze relatie zou de meest dappere stap in mijn leven worden.
Het proces was nu in gang gezet. Ik verlangde naar mezelf. Het duurde nog ruim twee jaar voordat ik durfde te springen. Uiteindelijk besloot ik te gaan ook al wist ik niet waarheen. Gedreven door mijn innerlijke kracht, verliet ik uiteindelijk de veilige haven. Ik had geen plan maar wel vertrouwen dat mijn innerlijke leiding mij de weg zou gaan wijzen. Ik liet letterlijk alles los. Met slechts wat persoonlijke bezittingen en een klein beetje spaargeld, vertrok ik naar een lieve jeugdvriendin.
Eindelijk had ik de matrix van dominantie verlaten. Ik voelde mij als een spinnetje dat uit zijn web was geblazen. De wind zou nu bepalen waar ik een nieuwe matrix mocht opbouwen. Het duurde echter nog heel lang voordat ik helemaal los was. Nu mocht ik helen en mijzelf voorgoed bevrijden van alle aangeleerde overtuigingen. Het werd een reis langs mijn oude wonden. Ik werd geconfronteerd met al mijn angsten en onzekerheden.
Het is inmiddels drie jaar geleden dat ik dit besluit heb genomen. Het was een weg van vallen en opstaan. Nog steeds probeert het stemmetje uit het verleden mij onzeker te maken maar nu ben ik gelukkig sterker als het stemmetje. Geen uitdaging ga ik uit de weg. De rebel die ik werkelijk ben, is een strijder voor liefde en rechtvaardigheid. Ik omarm mezelf met liefde en geniet ik eindelijk van de vrijheid waar ik altijd naar heb verlangd. Vrijheid betekent ook verantwoording dragen voor jezelf en dat is soms nog lastig. Het is namelijk een kunst om onder alle omstandigheden dicht bij jezelf te blijven. Het vergt veel vertrouwen. Dankzij deze transformatie is mijn contact met het universum weer volledig hersteld en dat heeft al voor veel wonderen gezorgd.
Met mijn ervaring wil ik jou graag helpen met het herstellen van de relatie met jezelf. Het begint met het loslaten van alles waar jij je krampachtig aan blijft vasthouden. Dat kunnen materialistische zaken zijn maar het zijn met name de vastgeroeste gewoontes die doorbroken mogen worden. Je kunt ook geen nieuw huis bouwen op een wankel fundament.
Herken jij jezelf in mijn verhaal en wil je er over praten? Je kunt met mij in contact komen via 0909-0237 box 01
Kijk voor beschikbaarheid op mijn consulentenpagina